Auke en Rennie Stremler in Jorwert schakelden over van volledig intensief naar heel extensief boeren: van 30 naar 68 hectare (42 hectare natuurgrond) bij een gelijkblijvende veestapel. Ze stapten van Friesian-Holsteins over naar Blaarkoppen. Ook schakelden ze over naar biologisch. Zeven jaar later kunnen Auke en Rennie concluderen: ‘We verdienen nu meer met minder’.

Jarenlang waren ze ‘plankgasboeren’. Tien jaar lang trok Auke als loonwerker het land machinaal strak als een biljartlaken. Hij nam de boerderij over van zijn ouders en fokte ‘melkfabrieken’, ‘zwaar gefinancierd’. Ook al kon het eigenlijk niet uit. Van de ruilverkavelingscommissie kreeg hij de vraag of hij natuurland wilde pachten. Er was geen enkele adviseur te vinden die achter de plannen stond. Vooral door de bank zijn ze tegengewerkt. Zij wilden geen natuurland financieren, omdat daar volgens hun geen toekomst in zat. “We zeiden tegen elkaar: ‘We gaan door, maar we doen het in fases. Stapje voor stapje.'”

Nu ligt er ruige mest op het land. Mooi gehobbeld is hun land, het water hoog in de sloten. “Ik geniet van de vogels en het landschap. Vroeger zag ik niet eens hoe mooi het hier is. Nu  wel en ik realiseer me dat dat belangrijk is. De rust en de ruimte motiveren mij. “De overgang naar Blaarkop was ‘gigantisch schakelen’. Wij waren gewend snel te werken en snel te melken. Blaarkoppen stralen rust uit, daarin moesten wij meegaan.”

Stremler is lyrisch over de Blaarkop. De Blaarkop geeft weliswaar minder melk (jaarlijks circa 6500 kilo) dan de Holstein-Friesian (jaarlijks circa 8500), maar daar staan grote voordelen tegenover.  Rennie: ‘De dieren zagen er zo zorgeloos uit. Ze konden gewoon van het land eten en  hadden niets bijzonders nodig: ze redden zichzelf. Ik was meteen enthousiast.’ De Blaarkop is vruchtbaar, heeft weinig krachtvoer nodig, weet alle soorten gras om te zetten in melk en is bevleesder, waardoor ze als slachtkoe meer oplevert. De graskuil die de Holsteins links laten liggen, vreet de Blaarkop met alle liefde tot het laatste sprietje op.

“Wij boeren moeten verbinding met de consument zoeken. Als daar een klik ontstaat, kun je met elkaar opwerken aan wat je belangrijk vindt.” Auke Stremler is ervan overtuigd dat de Blaarkop ook commercieel bestaansrecht heeft op extensieve melkveebedrijven waar het rantsoen grotendeels uit gras bestaat. ,,Wy moatte der folle mear reklame foar meitsje.”

Bronnen:
‘Blaarkop is onze redding geweest’ (Nieuwe Oogst)
Groeien, dat moesten de boeren. En nu krijgen zíj het verwijt dat het landschap lijdt (Volkskrant)
Blaarkop geeft boer Jorwert nieuwe energie (Leeuwarder Courant)
Boer in transitie: de familie Stremler (Friese Milieufederatie)